başlıksız kalsın..

depremler oluyor.. insanlar ölüyor.. her gün yepyeni bir felaketle karşılaşıyor insan oğlu ama benim canım ülkemin canımın canı gençleri bunu bile sosyal ağlarda ilgi çekmek için kullanabiliyor.. sonrada utanmadan Atatürk'ün gençlere emanet ettiği cumhuriyetten bahsediyoruz.. gençlik bayramlarını kutluyoruz..
"şu anda deprem oluyor"
"ayyy sallandık çok korktum" 
"sallandık geçti sevişmeye devam"
ve daha binlerce saçma ileti.. gerçekten insan mısınız diye merak etmeye başladım.. nasıl bir ruh halidir ki bu doğal bir afeti bile böyle abuk sabuk şekillerde dillendirebiliyorsunuz?
anlamaya çalışmıyorum artık.. sadece şaşırıyorum.. sonu gelmeyecek gibi görünen bir şaşkınlık benimki.. oysaki büyüdükçe şaşırma yeteneğimizi kaybediyoruz demişti Keshia'm.. ya o yanıldı ya da ben hala büyümeyi başaramadım...