son günlerde yaptığım en güzel şeydi sanırım bu filme gitmek.. güldüm güldüm güldüm güldüm uzun zamandır gülmediğim kadar hemde :) tüm sinema salonunu dolduran maori, kiwi, brezilyalı, koreli ve belki de daha bir çok milletten insanla birlikte gözlerimizden yaş gelene kadar güldük ve en çok bu hoşuma gitti.. ana dilimde konuşmayan insanlarla kısacık anları paylaşıp aynı yerde buluşmak fikri.. renklerimiz, dillerimiz, şekillerimiz farklı olsa da hepimizin sadece insan olduğunu ve gülmeye,mutlu olmaya ihtiyaç duyduğumuzu bir kez daha kavrama anı... yanımda oturan devasa maori arkadaşın kendi koltuğuna sığamayıp beni diğer tarafımda oturan eşimin üzerine tırmanmak zorunda bırakmasına kızarak başlayan, filmin sonlarına doğru ise maori kardeşle birbirimizi dürterek gülme krizleri geçirebilecek duruma getiren tuhaf ama yaşanası anlar... güldüm, eğlendim ve anladım ki tüm farklarımıza rağmen hepimiz aynıyız aslında hiç bir istisna olmadan hemde..
ne demiş usta şair;
"Ne renk olursa olsun kaşın gözün,
Karşındakinin gördüğüdür rengin..
Yaşadıklarını kar sayma:
Yaşadığın kadar yakınsın sonuna; ne kadar yaşarsan yaşa,
Sevdiğin kadardır ömrün..
Gülebildiğin kadar mutlusun.
Üzülme bil ki ağladığın kadar güleceksin
Sakın bitti sanma her şeyi,
Sevdiğin kadar sevileceksin.
........"
bu arada maymun almaya karar verdim ama 'drug dealer' olmayanından lütfen ;)) heee bir de evde karar mekanizması tek taraflı işlemediğinden kocamı da kandırmam gerekiyor önce yani çoooook işim var :D
